FILMOTEKA DAMSKA Fuga

W grudniu podczas naszych comiesięcznych spotkań obejrzymy film „Fuga” w reżyserii Agnieszki Smoczyńskiej. W roli głównej Gabriela Muskała, która jest też odpowiedzialna za scenariusz. Widzimy się 29 grudnia o godzinie 19:30.

KRÓTKO O FILMIE

„Fuga” to obraz z gatunku mystery (charakterystycznego dla twórczości Davida Lyncha), który dotyka problemu „fugi dysocjacyjnej” – zaburzenia wywoływanego długotrwałym stresem i uczuciem braku szczęścia. Człowiek poddany tym emocjom może stracić pamięć, a jego mózg może stworzyć nową osobowość biegunowo odmienną od dotychczasowej. W rolach głównych wystąpili nagrodzeni na Festiwalu Filmowym w Gdyni: Gabriela Muskała („Moje córki krowy”), Łukasz Simlat („Konwój”) i Zbigniew Waleryś („Papusza”). „Fuga” to drugi film fabularny Agnieszki Smoczyńskiej, reżyserki wielokrotnie nagradzanych „Córek Dancingu” – (m.in. : Nagrodą Specjalną Jury za „unikalną wizję i design” na prestiżowym amerykańskim festiwalu filmowym Sundance, wyróżnieniem dla Najlepszego Debiutu Reżyserskiego na Festiwalu Filmowym w Gdyni oraz Polską Nagrodą Filmową Orła 2016 w kategorii „Odkrycie roku”).

Alicja nie pamięta przeszłości, nie wie kim jest. Kiedy po dwóch latach od zniknięcia zostaje odnaleziona przez rodzinę, nie chce wracać do dawnego, zapomnianego życia. Nie pamięta miłości do męża i synka. Z czasem do Alicji wracają urywki wspomnień, tworząc niewyraźny i niepokojący obraz tajemnicy – tego co zdarzyło się w przeszłości. Co jest tą tajemnicą? Czy rodzące się uczucia do przed chwilą poznanych męża i syna pozwolą kobiecie zrozumieć przeszłość i zbudować szczęście swoje i rodziny?

W Polsce co roku epizod fugi dysocjacyjnej dotyka kilkadziesiąt tysięcy osób. Film „Fuga” stawia pytania o tożsamość, o to, co o niej decyduje: my sami czy nasze otoczenie? Co byśmy zrobili gdybyśmy się obudzili pewnego dnia jako tabula rasa?

O TYTULE: CZYM JEST FUGA DYSOCJACYJNA?

Fuga to w dosłownym tłumaczeniu ucieczka. Uciekinierem jest mózg,  który stara się ujść przed wspomnieniami. Fuga dysocjacyjna jest zaburzeniem nerwicowym, u którego podłoża leży lęk. Psycholog Izabela Barton-Smoczyńska zaznacza, że to wciąż enigmatyczne zjawisko, związane z potrzebą odreagowania bardzo trudnej sytuacji, z którą nie sposób nam sobie poradzić. „Nie da się o niej zapomnieć, ale nie mamy też jak o niej mówić, bo brakuje nam słów do jej opisania” – przekonuje specjalistka. Dla naszego mózgu pamiętanie o tym, co zaszło, jest zbyt trudne, dlatego decyduje się na wyjście awaryjne: wymazuje nam wspomnienia. Osoba dotknięta tym zaburzeniem może na jakiś czas utracić pamięć o ważnych, bieżących sprawach. „Może przyjąć czasowo całkiem nową tożsamość, odbyć podróż, a po okresie fugi zupełnie tego nie pamiętać. W trakcie trwania zaburzenia – zazwyczaj od kilku godzin do kilku lat – jest w stanie sprawnie funkcjonować, dbając o swoje bezpieczeństwo” – zapewnia psycholog Anna Bal – „Okresowo człowiek zapomina siebie, to, kim i jaki był, co robił w życiu, z kim był związany. Utracone połączenie z własną historią ma ochronić psychikę przed czymś, co utknęło w jej wnętrzu. Jest rozdzieleniem, które ma ocalić ją od rozpadu” – dodaje specjalistka.

W filmie fugą dotknięta jest Alicja, która kiedyś była Kingą, ale nie jest w stanie przypomnieć sobie siebie z tamtego okresu. „Nie oznacza to, że udaje i zamienia się w inną postać, po prostu zaczyna żyć nową tożsamością. Nowa osobowość jest z reguły obarczona pewnym schematyzmem czy prymitywizmem reagowania, jest uboższą wersją siebie – ma bowiem mało doświadczeń życiowych, słabe i dość proste reakcje emocjonalne” – dodaje Barton-Smoczyńska. Alicja kieruje się instynktem, szybko rozpoznaje emocje innych i powstające zależności między ludźmi, jest nauczona, że musi szybko się dostosować i przetrwać. Ale Alicja i Kinga mają to samo ciało. „To właśnie to ciało ma koszmarne sny, ono sobie przypomina, gdzie są w domu korki, czuje radość, gdy bawi się z dzieckiem, chce się kochać z mężczyzną, odczuwa strach i samotność. Bliskość fizyczna jest tak samo pociągająca, jak zagrażająca – podczas zbliżenia z drugą osobą można sobie przypomnieć jak było w przeszłości. A pamiętanie tego, co było prowadzi do konieczności emigracji z tego, co jest teraz” – zaznacza psycholożka i dodaje, że ta okrutna forma dezintegracji psychicznej pokazuje, jak trudno mówić o bólu i jednocześnie, jak trudno o nim milczeć. Nowa osobowość jest próbą opowiedzenia o tym, co boli. Pytanie więc, co boli Kingę?

Tradycyjnie przed filmem rozlosujemy upominki od partnerów i sponsorów. Zapraszamy!

Partneruje nam: